Херберт Збигнев. Дедал и Икар

Дедал и Икар

Дедал:

ступай сынок первым и помни что ты не летишь а идешь

крылья попросту видимость ты идешь лугом

теплый ток воздуха это парная земля

а холодный река

в небе такие же травы и звери

Икар:

глаза как два камня устремлены вниз на землю

видят крестьянина взрывшего пухлую пашню

свиток червя в борозде

скверный червь разлучает побеги и землю

Дедал:

сынок все иначе вселенная это сияние

а земля только плошка теней как играют здесь краски

пыль воспаряет над морем дым идет в небо

из царственных атомов здесь сослагается радуга

Икар:

отче изныла спина под бичом стратосферы

ноги болят и тоскуют по щебню и острым колючкам

нет не глядеться мне в солнце как ты в него смотришься отче

я утонул захлебнулся в темных лучах земли

Очерк катастрофы:

Икар летит вниз головой

последний мазок - вид младенчески маленькой пятки

в прожорливой пасти у моря

горе отец кричит имя

не для головы или шеи

для воспоминания

Комментарий:

он был так юн он не знал что крылья всего лишь метафора

пригоршня перьев и воска презрение законов Ньютона

не выдержат тела над пропастью

истина в том чтобы наши сердца

источённые тягостной кровью

наполнились ветром

ей не сумел внять Икар

воспоем

Перевод с польского Рене Римских.

Dedal i Ikar

Mówi Dedal:

Idź synku naprzód a pamiętaj że idziesz a nie latasz

skrzydła są tylko ozdobą a ty stąpasz po łące

ten podmuch ciepły to parna ziemia lata

a tamten zimny to strumień

niebo jest takie pełne liści i małych zwierząt

Mówi Ikar:

Oczy jak dwa kamienie wracają prosto do ziemi

i widzą rolnika który odwala tłuste skiby

robaka który wije się w bruździe

zły robak który przecina związek rośliny z ziemią

Mówi Dedal:

Synku to nie jest prawda Wszechświat jest tylko światłem

a ziemia jest misą cieni Patrz tutaj grają kolory

pył się unosi znad morza dymy idą ku niebu

z najszlachetniejszych atomów układa się teraz tęcza

Mówi Ikar:

Ramiona bolą ojcze od tego bicia w próżnię

nogi drętwieją i tęsknią do kolców i ostrych kamieni

nie mogę patrzeć się w słońce tak jak ty patrzysz się ojcze

ja zatopiony cały w ciemnych promieniach ziemi

Opis katastrofy

Teraz Ikar głową w dół upada

ostatni obraz po nim to widok dziecinnie małej pięty

którą połyka żarłoczne morze

W górze ojciec wykrzykuje imię

które nie należy ani do szyi ani do głowy

tylko do wspomnienia

Komentarz

Był taki młody nie rozumiał że skrzydła są tylko przenośnią

trochę wosku i piór i pogarda dla praw grawitacji

nie mogą utrzymać ciała na wysokości wielu stóp

Istota rzeczy jest w tym aby nasze serca

które toczy ciężka krew

napełniły się powietrzem

i tego właśnie Ikar nie chciał przyjąć

módlmy się

Оставить комментарий © Copyright Херберт Збигнев (перевод: Римских Рене) Размещен: 31/08/2018, изменен: 07/12/2018. 5k. Статистика. Стихотворение: Поэзия, Переводы 2018 Скачать FB2		Ваша оценка:

Херберт Збигнев : другие произведения.

Дедал и Икар