Курчанкова Кристина : другие произведения.

Пра час

Самиздат: [Регистрация] [Найти] [Рейтинги] [Обсуждения] [Новинки] [Обзоры] [Помощь|Техвопросы]
Ссылки:
Школа кожевенного мастерства: сумки, ремни своими руками
 Ваша оценка:


   Калi гэты халодны свет растане льдзiнкай ад Твайго пацалунку,
   i ?се мае турботы бескарыснымi птушкамi-ка?камi
   анямела апусцяцца на Твае плечы,
   i я стану перад Табою ? нашым першым i апошнiм (?) спатканнi, -
   можа быць, у мяне не застанецца нi аднюсенькага сло?ца
   для Цябе, каб апра?дацца, што прыпазнiлася ды з пустымi рукамi.
   Але калi застанецца...
  
   Я скажу - можна, я скажу Табе прама зараз?
   - я скажу, што, вядома, мне няма апра?дання,
   што, вядома, Там, у Цябе, у вечнасцi й безь мяне хапае пракуда?.
   Але што, калi Твая вечнасць будзе няпо?най... без маiх успамiна??
   (Я спазнiлася, бо iх для Цябе збiрала.)
   Памятаеш: тое дрэва, што выгнулася на прыпынку,
   захiнаючы лiхтар ад ветру, тое дрэва ? аранжавай iмжы гарадской -
   толькi я бачыла ягоны выгiн, ягоную жарсць i пакору, боль i цiхую радасць.
   Хiба не вартае яно Твайго Валадарства?..
   Памятаеш: тая чародка птушак, як сiнхронна яны пятлялi,
   то паказваючы чорныя спiны, то амаль знiкаючы,
   пакiдаючы рыскi - профiль крыла?... А тая дохлая котка?!
   Хто паспе? яе палюбiць, хто да? ёй пропуск у Тваё Валадарства?!.
   Можа быць, я адзiная... Як Ты Там без яе?! Гэта надта балюча й пуста...
   Памятаеш: залатыя ружы ? прыску - яны праз iмгненне
   перакiнулiся ? халодныя мокрыя галавешкi,
   хто iх палюбi?, хто ?бачы? iх, залатыя ружы?..
   Ну, ладна, дохлая котка, пустагаловыя ка?кi й мокры попел...
   Але тая дзя?чына ? метро, ну, што з хлапцом
   (Табе лепш вiдаць, цi было гэта iх першае спатканне):
   хто, апроч мяне, бачы?, як праменiцца (Тваё) святло з iх твара?
   (мне было глядзець балюча!), як збянтэжана яна трымала ружу,
   як пыхлiва трыма? яе руку хлопец.
  
   Так, у Цябе Там няма часу... я маю на ?вазе,
   час прысутны толькi тут, дзе ?сё ляцiць i знiкае.
   Там, дзе смерцi няма, час не мае ?лады. Але што ж мы тады тут так цэнiм
   тыя ймгненнi? Што ж мы iх узносiм i апяваем?..
   Можа, вечнасць Твая й складаецца з нашых кашто?ных iмгнення??
   Паслухай, без маiх успамiна? Твая вечнасць не будзе по?най...
  
   I тады Ты мне скажаш з усмешкай. Ну, хадзем. Гэты свет занадта халодны,
   ён ужо растае на цёплай Маёй далонi. Хадзем. Мне твае ?спамiны не трэба,
   бо гэта Мае ?спамiны.
   Не турбуйся...
   I тое дрэва, i тая ружа, i тыя ка?кi, i дохлая котка -
   яны ?се са Мною.
   I яны -
   ужо за цябе папрасiлi.
  

 Ваша оценка:

Связаться с программистом сайта.

Новые книги авторов СИ, вышедшие из печати:
О.Болдырева "Крадуш. Чужие души" М.Николаев "Вторжение на Землю"

Как попасть в этoт список

Кожевенное мастерство | Сайт "Художники" | Доска об'явлений "Книги"