Kлепiкaý Iгар. Зоркi - дрэнныя паштальёны...

Водгук на верш Вольгi Чумiчовай,
якi, у сваю чаргу,
ёсць водгук на маю творчасць.

                          Незнаёмаму паэту

                          Мы незнаёмыя,
                          Не бачылiся нават.
                          Няма падстаў для плётак i размоў,
                          Для спрэчак i несупадзенняў
                          у тлумачэннi сноў.
                          Мы незнаёмыя,
                          Бо мы шукаем зоркi,
                          Збавення ў iх святле i iх пакут.
                          А, можа, ёсць святло не толькi
                          далёка?...
                          Працягнi руку.

Вольга Чумiчова, 1999

Зоркi - дрэнныя паштальёны.
Iх святло паўзе вельмi доўга.
I нячаста мiж нас мiльёнаў
Адрасат адшукваюць словы.
Але так бывае, хоць рэдка,
Хоць нiколi не быў таму сведкам.
Але веру сваю берагу
Для таго, хто працягне руку
I маю намацае зорку...

1999, травень, 5, серада, 22:26

Оставить комментарий © Copyright Kлепiкaý Iгар (asdf5678@tut.by) Размещен: 02/06/2014, изменен: 02/06/2014. 3k. Статистика. Стихотворение: Поэзия Недапушчальнае набліжэнне Скачать FB2		Ваша оценка:

Kлепiкaý Iгар Зоркi - дрэнныя паштальёны...

Kлепiкaý Iгар
Зоркi - дрэнныя паштальёны...