| 
 | 
| 
 | ||
| Ледзь чутна сумную мелодыю На мове, мне не зразумелай, Жаночы голас выпяваў I песня дзiўная ляцела Па-над бясконцымi балотамi. Хто таямнiцаю валодае - Што пад вадой акамянелай Забыты бог калiсь схаваў? Ды снег ужо даўно не белы I не запомнiў я мелодыю... 1998, студзень, 29, чацвер | 
| 
 |