Як караля перайменавалi
Дзейныя асобы:
Скамарох-клiкун
Кароль
Мiнiстр
Народ
Смерць
Скамарох:
- Гэй, мужчыны!
Гэй, кабеты!
Гэй, старыя!
Гэй, падлеткi!
ђсiх, шаноѓныя, вiтаем
Ды ѓ "Батлейку" запрашаем!
Паглядзiце, калi ласка,
На герояѓ нашай казкi!
Слухайце ды прыкмячайце,
Ды сабе на вус матайце!
Скамарох:
- Першы наш герой - Народ.
Ён набраѓ вады у рот.
Меркаванне сваё мае
Ды глыбоканька хавае.
Ходзiць з працы ды на працу,
Спiну гне ды лае трасцу.
А змагацца - анiдзе
Нiзавошта не iдзе!
Скамарох (з павагай):
- Наш другi герой па роду
Дзейнасцi - слуга Народу.
Ён штодзённа вызначае,
ђ чым Народ патрэбу мае,
I вядзе яго туды -
Сам не ведае куды.
Вось такую мае роль.
А завуць яго - Кароль.
Скамарох:
- Вось Мiнiстар - герой наш трэцi.
Шустры, як у полi вецер.
Дбайна ладзiць год за годам
Сувязь Караля з Народам.
Што Народ сказаѓ i дзе -
Каралю распавядзе.
А Народу пхне адразу
Каралеѓскiя указы.
Скамарох:
- А чацвертая - з касою.
Жарты кепскiя з такою!
Жабракi цi Каралi -
Стрэне кожнага калiсь
I па чорнай па вадзе
ђ край далёкi павядзе...
(паѓза)
ђсiх прадставiѓ? Калi ласка,
Пачынаем нашу казку!
Кароль:
- Гэй, Мiнiстар! Позна спiш!
Да абеду сны глядзiш!
Думаеш, як дзень выходны -
Можа спаць слуга народны?
Кароль:
- Дзе Народ?
Мiнiстар:
- Святкуе свята!
Сабралося iх багата!
На праспекце Ф. Скарыны
Проста яблык нельга кiнуць!
Кароль:
- На праспекце Ф... каго?
Кепска ведаю яго.
Ты скажы, ён ваяваѓ?
Мiнiстар:
- Не, ён кнiгi выдаваѓ...
Кароль:
- Не чытаѓ я кнiжак сам
I Народу iх не дам,
Бо з разумнага Народу
Меней Каралю даходу!
Кароль:
- Не! Дзеля такога дня
Дам праспекту я iмя...
Незалежнасцi. Маёй.
Ад краiны ад сваёй.
Дата зручная як раз...
ђсё! Давай, пiшы указ!
Мiнiстар:
- Па народным пажаданнi,
Па вышэйшым указаннi
Перайменаваць дарогi
ђ гонар свята Перамогi!
Вулiцы, завулкi, плошчы
Называць не хто як хоча,
А рабiць выключна гэта
ђ адпаведнасцi з дэкрэтам!
Народ:
- Столькi грошай змарнаваць
Ды Скарыну ганьбаваць!
Бач ты, моду ѓзяѓ якую!
Што яшчэ пераймянуе?
Кароль:
- Што Народ? Як падарунак?
Мiнiстар:
- Ухваляе Ваш кiрунак!
Шчыра просiць не спыняцца!
Кароль:
- Дык працягнем нашу працу!
Скамарох:
- Пладавiты наш Кароль!
Добра грае сваю ролю!
Не прайшло i колькi дзён,
Зноѓ Мiнiстра клiча ён.
Кароль:
- Гэй, Мiнiстар! Дзе ты ёсць?
Мiнiстар:
- Тут я, тут я, Ваша мосць!
Кароль:
- Чым заняты мой Народ?
Мiнiстар:
- Ён капае агарод!
Садзiць бульбу ды бурак...
Кароль:
- Што сказаѓ ты?.. Хто дурак?..
Мiнiстар:
- Я сказаѓ "бурак", прабачце!
ђ перакладзе "свёкла" значыць!
Кароль:
- Дык адразу так кажы!
ђсё, давай указ пiшы!
Мiнiстар:
- Па народнаму хаценню,
Каралеѓскаму вяленню,
Дзеля шчасця ѓсiх людзей
Наш Кароль...
Народ:
- Дык кожны ж дзень!
Мiнiстар:
- Загадаѓ нам зваць бурак
Свёклаю, а больш - нiяк!
Хто аслухацца пасмее,
Вельмi хутка зразумее:
Нельга перцi на ражон!
Народ:
- Добра, добра, до" ужо!
Я пайшоѓ капаць гарод!
Мiнiстар:
- Ах, якi у нас Народ!
Новае паведамленне
Успрыняѓ у захапленнi!
Гэтак стала ѓсiм прасцей,
Далiкатней i зручней!
Кароль:
- Нельга мне сыходзiць, не!
Бо прападуць без мяне!
Скамарох:
- Пакажыце мне краiну,
Што без Караля загiне!
Колькi без яго жылi -
I далей бы жыць маглi!
Кароль:
- Што б яшчэ перарабiць?
Як Народу дагадзiць?
Герб i сцяг ужо змянiѓ,
Мову спрэс перарабiѓ,
Канстытуцыю мяняѓ,
Вулiцы паназываѓ,
Улез у кожны у гарод!
На чарзе у нас...(задумваецца) Народ!
Гэй, Мiнiстар! Трэба, брат,
Не Народ - Электарат!
Мiнiстар:
- Я ужо указ пiшу!
Кароль:
- Дай-ка, дай-ка, пагляджу...
Надта шустры стаѓ ты, браце!
Мусiць, час цябе саджацi,
Бо iнакш з табой не зладзiш...
Хiба толькi ты прападзеш?
Кароль (паблажлiва):
- Жартую, жартую!
Мiнiстар:
- Па вышэйшаму загаду...
- Дзеля моцнае улады
ђвесь Народ на новы лад
Трэба зваць "Электарат"!
Лiшнiх слоѓ не гаварыць!
Больш за трое не хадзiць!
I, калi Кароль сказаѓ,
ђ бюлетэнi ставiць "ЗА!"
Народ :
- Калi я - "Электарат",
Дык заседзеѓся ты, брат!
Надта доѓга я маѓчаѓ,
Здзекi ад цябе трываѓ!
I за здзек ды крыѓду тую
Я цябе... пераймяную!
I, нарэшце, стану жыць
Ды нiколi не тужыць!
Скамарох:
- Гэй, Народ! На плошчу, браце!
Людцы, нашых падтрымайце!
Не саромейся, Народзе!
Доѓга гнуѓ ты спiну, годзе!
Разагнiся, ѓстань з кален!
Мы яго перажывем!
Каралi - таксама людзi,
Вечным нi адзiн не будзе!
Скамарох:
- Кожны некалi сканае,
А Народ - не памiрае!
Разам пойдзем за свабоду!
Праѓда - на баку Народу!
Хай зайздросцiць цэлы свет:
Будзе ѓ казкi happy end!
Назад.