|
|
||
|
Святла пагаслай зоркi вечны шлях Вачэй тваiх перасякае бездань I зорка гэта можа уваскрэснуць Калi яе святло ў тваiх вачах Растопiць лёд i болей па начах Не станеш баранiць пустое месца Ад той рукi, што зноў каханне крэслiць святыя словы... 1998, верасень, 2, серада |
|